فروردین

اردیبهشت

شهریور

دی

بهمن 

اسفند

فخرامان جبار وزیری

مهین شهابی

علی حاتمی

فرهنگ سینما

فیلم های سینمای ایران بر اساس حرف الفبا

 جشنواره داخلی سينمای ايران

فرخ غفاری

اولین‌های سینمای ایران

قیصر

سينماي غيرمتعارف ايران از آغاز تا موج نو

شخصیت زن در آئینه سینمای ایران

جدول فروش فیلم ها در سالهای

ستاره ها در آسمان سینمای ایران

تاریخ سینمای ایران

سینما در گذر زمان

تاریخچه عکاسی درایران

مضامین اصلی سینمای ایران

بیوگرافی

 تاریخچه تلویزیون

تاريخچه راديو در ايران‌

• A Brief Critical History of Iranian Films, 1896-1975

  List of cinema of the world

• Beginnings of Iranian Cinema

   

• Major Motion Picture Studios in Iran 1929-1975

• Iranian Cinema: Before the Revolution

• A Persian Perspective; Documentary Films in Iran

• history of cinema

• Iranian art cinema

• Iranian Cinema Fantastique 1955-1965

• Representations of Women

• Women of Iranian Popular Cinema

• Iranian Cinema

• Dariush Mehrjui

• The Feminist Portrayal of Woman in Iranian Cinema

• Cinematic Imaginaries

• iranian actress

• History of Iranian Cinema

• Iranian Cinema

• Violence

• sinama

• Alphabet

• نگاهی متفاوت به سینما

• Film Iranian

• Film Crew Iranian

• Cinema and Society in Iran: 1900s to Present

• The Encyclopedia of Film and Television

• iran history cinema

• farhang cinamai

• farhang film farsi

 20 گوینده برتر تاریخ دوبله

1- ایرج ناظریان

2- چنگیز جلیلوند

3- منوچهر اسماعیلی

4- حسین عرفانی

5- خسرو خسروشاهی

6- سعید مظفری

7- جلال مقامی

8- عطاالله کاملی

9- ایرج دوستدار

10- منوچهر زمانی

11- منوچهر والی زاده

12- ناصر طهماسب

13- ابوالحسن تهامی

14- عزت الله مقبلی

15- احمد رسول زاده

16- فرشید فرزان

17- ژاله کاظمی

18- رفعت هاشم پور

19- زهره شکوفنده

20- مینو غزنوی

البته نمی شود از کنار اسامی گویندگانی دیگر چون شهلا ناظریان - حسین معمارزاده - خسرو شایگان - پرویز ربیعی - ژرژ پطروسی - نصرالله مدقالچی و بهرام زند به راحتی عبور کرد.

اما اگر بخواهم فقط یک نفر را اسم ببرم آن هم کسی نیست جز ایرج ناظریان اسطوره بی بدیل دوبلاژ، کسی که همیشه به یادش هستم با صدایش زندگی می کنم و از نبودنش حسرت می خورم.

خلاصه فیلم

صمد با بازی پیمان معادی یک مأمور کارکشته نیروی انتظامی است که به همراه گروهی از همکارانش به دنبال عوامل و نفرات کلیدی تولید و پخش مواد مخدر در ایران است. او در پی این ماجرا مدام با نام فردی به اسم ناصر خاکزاد با بازی نوید محمدزاده برمی‌خورد که کسی او را تاکنون ندیده است و همه مدعی هستند که مواد یا محموله‌های مواد مخدر خود را از او گرفته‌اند. او سرانجام به سرنخ‌هایی از ناصر خاکزاد دست پیدا می‌کند و سرانجام به او می‌رسد.

پیمان معادی در فیلم متری شیش و نیم

نقد فیلم

دومین فیلم بلند سعید روستایی، کارگردان جوان و بااستعداد کشورمان گرچه موفقیت فیلم قبلی را در جشنواره فجر نداشت اما همچنان در گیشه موفق بود. متری شیش و نیم نشان می‌دهد که سعید روستایی فیلمسازی دغدغه‌مند است و بر اساس کشش‌های احساسی خود فیلم می‌سازد. در این فیلم هم فاکتور فقر و مواد مخدر همچون فیلم ابد و یک روز به چشم می‌خورد و فیلمساز وجوه دیگری از آسیب‌های اجتماعی پیرامون آن را به نمایش می‌گذارد. متری شیش و نیم آغازی درخشان و به‌یادماندنی دارد. یک تعقیب و گریز به‌ظاهر ساده و البته به‌دوراز خلاقیت سینمایی قابل توجه که سرانجامی بسیار جذاب دارد. همچنین فیلم در ادامه فضای خود را با سکانس‌هایی بسیار دشوار و مملو از هنروران اغلب معتاد و بیمار پیش می‌برد که نشان از توان بالای تیم تولید و کارگردانی در مدیریت این پروژه سخت است.

نوید محمدزاده در فیلم متری شیش و نیم

متری شیش و نیم مسیر جذابی را تا زمان دستگیری ناصر خاکزاد پیش می‌برد و از آن پس گویی در معرفی یک شخصیت منفی دوست‌داشتنی از نفس می‌افتد و شاهد بارقه‌هایی غیرواقعی و پس‌زننده در فیلم هستیم. حتی در جایی که ناصر در خلوت خود امکان فرار پیدا می‌کند اما فیلمساز از ایجاد منطقی حقیقی برای گیرکردن او ناتوان است و آخرین فرصت فیلم برای تبدیل‌شدن به یک تریلر جذاب و درگیرانه را از دست می‌دهد. غالب کمبود‌های فیلم ریشه در فیلمنامه دارد. صمد و ناصر دو شخصیت اصلی این فیلم هستند که شاید در مقایسه با پلیس‌ها یا خلاف‌کاران تیپیکال تلویزیون وجوه مطلوب‌تری داشته باشند اما از مناظری دیگر ضعف‌هایی جدی دارند. صمد یک مأمور توانمند با بازو‌های اجرایی خوبی است که در عملیات به او کمک می‌کنند. بنابراین باید برای او آسان باشد که با تحت‌فشار قرار دادن افراد از آن‌ها اطلاعات بیرون بکشد اما اینگونه نیست. صمد تقریباً همه را تهدید می‌کند. چندان زمان زیادی برای مطالعه متون روانشناسی لازم نیست تا دریابیم شخصیت در وضعیت قدرت و برتری تهدید نمی‌کند. حالا پلیسی داریم که انتظار‌ها را در دقایق ابتدایی فیلم بالا برده و در سکانس‌های بعد از رئیس مافیا تا نامزد و زیردستش و حتی یک بچه ۱۰ ساله و همکار پلیسش را ده‌ها بار به‌نحوی زننده تهدید می‌کند. تهدید‌هایی مانند بیچارت می‌کنم؛ روزگارتو سیاه می‌کنم؛ یه کاری می‌کنم خواب عروسی ببینی یا … به حد زیادی سطح فیلم و به‌ویژه بازی پیمان معادی را پایین می‌آورد. در سوی دیگر یک شخصیت منفی داریم که نه ترسناک است، نه کاریزما دارد نه در یاد می‌ماند. یک بَدمَن افسرده که افسردگی‌اش را مانند ن تازه وضع‌حمل کرده با اشک و ناله به نمایش می‌گذارد. ناصر خاکزاد در چندین سکانس طولانی مانند ابر بهار گریه می‌کند و این باعث می‌شود که مخاطب فراموش کند این مرد یکی از اصلی‌ترین قاچاقچیان شیشه در تهران یا شاید ایران است، نه نوید محمدزاده دوست‌داشتنی که خوشمان می‌آید اشک بریزد و ما نیز لذت ببریم. ما در متری شیش و نیم با چندین شخصیت ریز و درشت مواجهیم که خب هیچ‌یک تماماً سیاه یا سفید نیستند؛ همه وجوه تاریک و روشنی در وجودشان هست که در طول فیلم به‌روشنی پیداست. تا اینجا همه چی عالی است. مسئله از جایی آغاز می‌شود که فیلمساز بیش از اندازه به این وجود متضاد تأکید می‌کند و به‌نوعی مخاطب را با اصرار خود مبنی بر ریشه‌های خلاف یا گناه در وضعیت اجتماعی کشور آزار می‌دهد. به‌عنوان مثال چندین سکانس این فیلم مربوط به احساس مسئولیت ناصر خاکزاد به بچه‌ها یا کودکان و تأثیر فساد جامعه بر آن‌ها اختصاص داده می‌شود. در بسیاری از این لحظه‌ها توجه ناصر به این مقوله هیچ منطقی ندارد و صرفاً نشانگر موضع فیلمساز است.

سعید روستایی و فرهاد اصلانی در پشت صحنه فیلم متری شیش و نیم

کارگردانی متری شیش و نیم اما به اندازه فیلمنامه پر خطا نیست. سعید روستایی لحظه‌های بسیار جذابی از توده‌های فساد و خلاف در سطح شهر به نمایش می‌گذارد و خیلی خوب از ابزارش استفاده کرده است. در سکانی که نیروی علمیاتی به یکی از محله‌های خاک‌سفید‌مانند حمله می‌کند استفاده بسیار خوبی از لوکیشن و صحنه شده است تا آدم‌ها مانند تکه‌های گوشت از چرخ‌گوشت بیرون بریزند؛ اما این نگاه سینمایی و جذاب به چند سکانس ابتدایی خلاصه می‌شود. روستایی در سکانس‌های داخلی و داخل خودرو با نهایت شتاب‌زدگی – یا بی‌توجهی – به چند پلان ساده و بی‌دغدغه اکتفا و فیلمش را در دیالوگ‌های بدون ‌کشش قصه رها می‌کند. تمرکز بیش از اندازه روستایی به جریان اصلی فیلم تا حدی است که در سکانسی که ناصر خاکزاد می‌توانست فرار کند به این توجه نمی‌شود که یک خودروی چندمیلیاردی با راننده در مقابل یک آشپزخانه شیشه توجه یک دوجین پلیس را جلب نمی‌کند! یا برادر ناصر صدای انفجار آشپزخانه و افتادن منبع آب را نشنید و صرفاً با خواست کارگردان از او دور شد. سعید روستایی فیلمسازی دغدغه‌مند و متمرکز است. او در همین دو فیلم سینمایی نشان داده است که می‌داند به چه سینمایی علاقه دارد و به دنبال چه موضوعاتی است. این مقوله در فیلمسازی بسیار اهمیت دارد و از او کارگردانی فکور و با برنامه ساخته است. اما شاید او در نگارش فیلم‌نامه‌هایش باید از حضور و همفکری مشاورانی هم بهره ببرد که کاستی‌های قصه را به او گوشزد کنند و اجازه ندهند که دچار تکرار یا هجو شود. این موضوع در دنیا کاملاً مرسوم است و بزرگترین فیلمسازان دنیا از آن بهره می‌برند. بی‌تردید آینده برای روستایی روشن خواهد بود اگر مسیر صحیح فیلمسازی‌اش را با طعم و رنگ همفکری با دوستان و مشاورانی هم‌راستا همراه کند.

متری شیش و نیم

عوامل فیلم

نویسنده و کارگردان:  سعید روستایی

تهیه‌کننده: سید جمال ساداتیان

بازیگران پیمان معادی، نوید محمدزاده، پریناز ایزدیار و فرهاد اصلانی

موسیقی: پیمان یزدانیان

مدیر فیلمبرداری: هومن بهمنش

تدوین:  بهرام دهقانی

شرکتتولید: بشرا فیلم

پخش‌کننده: خانه فیلم

چهره پرداز: ایمان امیدواری

طراح صحنه: محسن نصراللهی

طراح لباس: غزاله معتمد

صداگذاری: امیرحسین قاسمی

مدت زمان: ۱۳۰ دقیقه